Eski zamanda, köyün birine bir çakmak getirmişler, çakmak o kadar kıymetli ki, sağı-solu yakmaması, yanlış işlerde kullanmaması için güvenilir birine teslim edilmesi gerekiyormuş.

Köylüleri toplayıp bu ateş aletini kime verelim, diye sormuşlar.

Köylüler de muhtarı salık vermiş, ihtiyaç duydukça alır, ateşimizi yakarız, demişler.

Muhtar çakmağı alınca ateşin sahibi olarak, giderek saygınlığı artmış, etrafında dalkavuklar, yağcılar toplanmaya başlamış.

Saygı arttıkça, muhtarın kibri de büyümüş.

Etrafından daha çok saygı,

Daha çok korku beklemeye başlamış.

Ateşi kendine verenin köylüler olduğunu unutmuş.

Dalkavukların da tahrikleri ile ateşi baskı ve korkutmak için kullanmaya başlamış, kiminin evini, kiminin tarlasını yakmış.

Tarlalar sürülemez, evler yaşanamaz hale gelmiş...

Muhtarın baskısıyla, köy yavaş yavaş boşalmaya başlamış.

Ticaret durmuş, köye gelen çerçicilerin ayağı kesilmiş, çevre köyler gelişirken muhtarın köyü giderek gerilemiş.

Köylülerden biri bu durumun nasıl olduğunu merak ederek, çevre köylerden birine gitmiş.

Oradaki zenginliği, bağı bahçeyi görünce sormuş;

Sizde çakmak yok mu?

Köylüler; var demişler.

Peki sizin köy böyle nasıl gelişti?

Bağınız, bahçeniz yanmadan nasıl böyle kaldı?

Bizim köyde her şey tarumar oldu.

Köylüler; yoksa siz çakmağı bir kişiye mi verdiniz?

Evet.

Eyvah! büyük yanlış yapmışsınız, hiç çakmak bir kişiye verilir mi?

Siz öyle yapmadınız mı?

Hayır, biz öyle yapmadık, biz çakmağı bir kişiye verdik, çakmak taşını başka bir kişiye, benzinini başkasına verdik.

Ateş yakmak için üçünün bir araya gelmesi gerekiyor.

Biri yanlış bir şey yapmaya kalksa, ötekiler izin vermiyor.

Desenize biz hepsini bir kişiye vermekle kendi kendimizi yakmışız.

Gençlik gelecektir.

Gençlik umuttur.

Gençliğin doğasında;

İtiraz etmek vardır.

Sorgulamak vardır.

Kalıpları kırmak,

Duvarları yıkmak,

İsyankarlık vardır.

Eskimiş ve köhnemiş düşünceyle çatışması vardır.

Statükoya ve otoriteye direnmesi vardır.

Bilimsel olmayan geleneklere direnişi vardır.

Boğaziçi Üniversitesine;

AKP Sarıyer İlçe teşkilatı kurucusu,

AKP’den Belediye Başkanı ve Milletvekili aday adayı olmuş,

Özel bir Üniversitede rektör olan birisi atanıyor.

Üniversite bileşenleri bu atamayı usule ve geleneklere uygun bulmuyor.

Demokratik haklarını kullanarak protesto ediyor.

Vay sen misin protesto eden.

Öğrenciler yerde sürükleniyor,

Gözaltılar yapılıyor.

Polisin yaptığı bu işlemler,

Benim öğrencilik yıllarımda da olurdu.

Ama;

Tepeden inme rektör,

Dünyada emsali görülmemiş bir olaya imza attı.

Üniversite kapısına kelepçe taktırdı.

Ülkeyi dünya ya rezil etti.

Ne var bunda kapı kırılmıştı, onun için taktırmıştır diyenleri duyar gibiyim.

Kapıya kelepçe taktıranlar bilmezler mi ki

Bu kelepçe;

Akademik özerkliğe,

Bilimsel özgürlüğe,

Kısaca insan zekasına takılmıştır.

Bu kelepçe ile,

Eleştirel düşünce yasaklanmış,

Hayal kurmak yok edilmiştir.

Bu gençler ülkeyi çağ atlatacak zekaya sahip bireylerdir.

Kimi çevreler bu öğrencileri elit diye nitelendiriyor.

Öğrenciden elit olmaz.

Öğrenciye elit denmez.

Dense dense yüzdelik diliminiz kaçtı denir.

Elit sıfatı takılan öğrencilerin evine,

Sabahın köründe evlerinin kapısı ya kırılarak ya da tekmelenerek içeri giriliyor.

Türkiye’nin en zeki, en başarılı öğrencileri yıkık dökük gecekondulardan gözaltına alınıyor.

Devlet, ergen zekası ve tavrı ile yönetilmez.

Öğrencilerin, istekleri, düşünceleri dikkate alınmalı ve bu doğrultuda karar verilmelidir.

Metalika dinlediğini söyleyen rektör ile öğrenciler arasındaki şu konuşmalar geçer.

Öğrenci;

Sorularımızı cevaplamıyorsunuz, siz gidin istifa edin biz dersimize çalışalım.

Rektör;

Tişörtün çok güzel,

Pişkinlik ucuzsa, utanç değerli olmalı.

Öğrencileri bir kalıba sokmak isterseniz,

Aykırı düşünene terörist derseniz,

Eleştirel düşünceyi ve bilimi yok ederseniz çaresiz kalan öğrenciler ülkeyi terk eder.

Covid 19 aşısını bulan Uğur Şahin, Özlem Türeci,

Gibi dehalar Time dergisine kapak olur.

ABD’de olanları izlediniz mi?

Trump yandaşları senatoyu bastı.

Trump...

Tek adam...

Çakmak...

Yangın...

Çakmağı tek kişiye vermek mi?

Ateşi bulan öldü, derdi bize kaldı.

Düşünmeden edemedim.